Onderbuikgevoel

Het onderbuikgevoel zie ik als een van de machtigste instrumenten, dat je volledig gratis bezit en groeit naarmate je ouder wordt. Dit signaal zit ook echt in je buik. Het maakt je voorzichtig. Het remt voor gevaar.

We kunnen het niet echt uitleggen. Ons onderbuikgevoel is een vat vol negatieve emoties. Het beklemt. Opgedaan vanuit ervaring. Zo met onze opvoeding en groei meegekomen. We handelen er vaak naar, zonder dit te beredeneren. Wel proberen we hieraan woorden te geven, want er zijn maar weinig mensen die op het werk roepen: ‘Dit voelt niet goed en dus ga ik het niet doen!’ We zitten veel in ons hoofd. Hierop zijn we intussen getraind.

Scheurt door buik

Het onderbuikgevoel is een negatieve emotie, maar dat gevoel kan ons helpen beslissingen te nemen. Superhandig, toch? Voorzichtig zijn is niks mis mee. Negeren van het onderbuikgevoel heeft vaak consequenties. Daar komt de wijsheid – tegen beter weten in – vast vandaan. Het vreet maar door, sjantert, sjittert en scheurt min of meer door je buik. Het kolkt totdat de oorzaak van het waargenomen gevaar is weggenomen. Of de kwaliteit van de beslissing goed was, kun je achteraf concluderen. Waarnemen kleurt mee met de ervaringen die je hebt.

Uit comfortzone

Ons onderbuikgevoel waarschuwt voor gevaar, van welke orde dan ook. Het herkent negatieve situaties. Ook gaat het om vertrouwen in jouw eigen gevoel over zaken. Zelfvertrouwen, opgebouwd uit eerdere negatieve ervaringen. Niet gebaseerd op verlammende angst, want dat is van een heel andere orde. Dat remt alles af, ook veel goede dingen. Is het gevoel een waarschuwing of is het juist een gezonde spanning? Tja, dat is intuïtief. En kun je overal voelen.