Beeldvorming

Een buurvrouw kwam ermee. We zaten nog even met wat buren en een gelukzalige glimlach na te praten over de doorkomst van Maarten, zijn meezwemmers en ons bezinningsprogramma op het Maarten van der Weijden-plantsoen aan de Spaarbankstraat. Wat was het mooi. Friesland zette zijn hart en voordeur soms letterlijk open. Mensen staken handen uit de mouwen waar dit ter plaatse even moest, ook hier in Franeker. Als rayoncoördinator ben ik daar dankbaar voor.

De buurvrouw, een heel wijze vrouw, zei dat mensen echt zitten te wachten op die saamhorigheid, die positiviteit. En ik denk dat dit klopt. De wereld zit vol ellende als we alles uit de pers als enige waarheid moeten aannemen. Het is vooral de rottige kant van de mens die de journalisten ons voorschotelen. Is er weinig te melden, dan halen ze ellendig nieuws waar dan ook ter wereld wel voor het voetlicht. Positief nieuws verkoopt namelijk niet. Hoe kan dat?

Overlevers
Niemand vertelt ons stelselmatig positieve berichten. Dat doet wat met ons beeld van de wereld en van de mens. We sluiten niet onze ogen, maar niemand wijst ons regelmatig op het goede. Als je blik steeds naar de negatieve, destructieve kant wordt getrokken, is de verhouding niet goed meer. Dat doet wat met je beeldvorming. Dan moet je wel evenwichtig in je schoenen staan om zelf in staat te zijn langs de negatieve angstaanjagende berichtgevingen heen te blijven kijken.

Mensen zijn overlevers. Alert zijn op gevaar is nu eenmaal cruciaal wil je overleven. Ik denk dat daarom positief nieuws niet verkoopt. Daarom kloppen we nieuws op naar grote hoogte, alles uitkauwend en uitmelkend wat er te vinden is. Wij hangen aan die perslippen totdat ‘het gevaar’ geweken is. Wat moet je met al die ellende-informatie? Welk effect heeft dit op je dagelijks leven?

Cirkeltje
We zitten in dat cirkeltje gevangen. Kijk naar Oerol. Eenmaal op het eiland staan we open voor alles en nog wat. Op dit soort plekken en momenten laden we op, zit er geen verzuring en kopen we bloemenstrengen voor op onze fiets. Eenmaal aan vaste wal is het meeste ongedwongen contact weer weg, zo alert als we weer zijn. Kijk maar naar het afgelopen 11stedenzwemtochtweekend. Een massa mensen en geen gedoe. Hutjemutje naast elkaar, iedereen met zijn eigen reden voor bezinning.

Maarten is een groot denker, pioniert én voert uit. Een man naar mijn hart. Het lef hebben om je nek uit te steken, tegen de stroom in te gaan en niet alles vooraf dichtgetimmerd weer in de kiem te smoren. Gewoon doen. Uiteraard horen onbezonnenheid en muggenzifterij hier niet bij. De meeste mensen begrijpen wel hoe het zit.