Waar inwoners van werelderfgoed Venetië zich gast voelen in hun eigen stad, het inwonersaantal daalt en vergrijst, vastgoed niet meer in eigen handen is, en de binnenstad van hotspot Amsterdam ondertussen huilt vanwege de vele festivals, willen we toch meer (buitenlands) toerisme. Deze bron van inkomsten houdt ons ook in leven. Het belang is groot. Geen toerisme heeft dezelfde effecten, als te veel toerisme. Zaken verschuiven. De ex-inwoners van Venetië wonen heus wel ergens. Ze zijn daar waar handel gedreven en geleerd wordt, totdat de bronnen op zijn. Dat is nooit anders geweest. Bestaat de middenweg en wie is de eigenaar van de gecontroleerde versie en de uiteindelijke balans.
Stilstaan is geen optie
We zijn elkaars concurrent; wereldwijd, landelijk, provinciaal, regionaal, lokaal en individueel. Het gaat altijd om bestaansrecht, leefbaarheid en belangen op elk niveau. Normen en waarden zijn een luxe. In de kern gaat het tenslotte om overleven. Stilstaan is geen optie. Stilstaan bij keuzes en eigen kracht wel. Je trekt tenslotte klanten die bij je passen.
ING index
Friesland scoort ondertussen ook bovengemiddeld als je kijkt naar aantal overnachtingen en horecagelegenheden, maar hoeveel mensen daarvan nemen hun eigen boodschappen mee? Hoeveel er daadwerkelijk lokaal uitgegeven wordt lees ik niet terug in de ING index. Het aantal overnachtingen en horecagelegenheden dienen als afgeleide van de daadwerkelijke toeristische bestedingen.
Niet blij
Daadwerkelijke bestedingen van de toerist doet mij denken aan een uitgesproken zorg van een ondernemer op Ameland bij de in gang gezette overgang van caravans naar recreatiewoningen op vakantiepark Roompot/ Boomhiemke. Hij voorspelt armoe bij de lokale ondernemers en armoe van aanbod. “Mensen die zo’n recreatiewoning kunnen betalen, komen minder vaak naar het eiland en dan ook nog met een auto vol etenswaren en ‘spullen’. Die kopen hier weinig. De mentaliteit is ook anders. Datzelfde geldt voor hun eventuele huurders”, aldus deze ondernemer. Hij is niet blij.
De ondernemer kan hier op inspelen en dan moeten eilanders op hun beurt weer zien hoe zij (online) aan hun benodigde waren komen. Uiteraard gebeurt dit nu ook al, maar toch.
Met wifi
Toerisme moet zich kunnen ontwikkelen, maar ten koste en ten gunste van wie en wat? In hoeverre kunnen wij (potentieel) succes delen en in de breedte profiteren binnen dit krachtenveld? We gaan het meemaken vanaf het altijd zonnig Ameland, waar de tijd lijkt stil te hebben gestaan, maar dan wel met wifi.