Het Nieuwe Werken. People, profit, planet. We werken vaker thuis, reizen op andere tijden en pluggen in waar we willen. Dat kan thuis, in de kroeg of op kantoor. We werken digitaal en resultaatgericht. Fantastisch. Aantrekkelijk voor alle partijen en voor ons milieu. Wie maakt je wat?
Kantoren bouwen we om met flexplekken en er zijn minder werkplekken nodig dan we werknemers hebben. We hebben minder parkeerruimte of parkeervergunningen nodig. Lagere reiskosten dus, en bestellijsten worden beduidend korter. De bedrijfskantine kan wel sluiten en de schoonmaak is sneller klaar. We houden natuurlijk wel een paar kantoren in het pand, waar sommige medewerkers hun werk wel vanuit kantoor moeten blijven doen.
Door op andere tijden te reizen is er minder verkeer tijdens de spits, en meer verspreid betekent ook kunnen doorrijden. Lijkt mij tijdswinst; geen stilstaande ronkende auto’s. Vraag mij tegelijk af of het daardoor ook veiliger wordt. Dat weet ik niet. Er rijden dan minder auto’s, maar dat doen ze minder stapvoets dan in de file. Komt wel harder aan.
Je auto draait minder kilometers, je fietsbanden slijten niet en je staat minder vaak te wachten op het station. Is er al een speciaal flextarief bedacht voor het openbaar vervoer 2e klas? Kunnen we daar ook al inpluggen en vergadercoupés boeken? Lijkt mij wel handig, dan heb je gelijk een efficiëntieslag te pakken en lopen vergadertijden niet langer uit dan de arriveertijd. Je kunt dit uitbouwen en per agendapunt iemand letterlijk laten instappen en bij de volgende halte moet het afgerond zijn. Sorry, was even een zijpad.
Deze manier van werken is beslist beter voor het milieu en voor de privé-werkbalans. Zeker als je zorgtaken hebt, kan dat heel prettig zijn. En anders werkt het thuis ook lekker door. Is er straks nog wel tijd genoeg voor wat frisse lucht en lummeltijd? Maar ja, lummelen doe je in je eigen tijd, als je die straks nog hebt en kunt nemen.
Als werknemer kun je je tijd zelf indelen, kinderen brengen en halen, zorgen voor een ouder. Je slingert er een was door en ’s avonds of in het weekend pak je die werkuren weer op. Een hond nemen kan nu eindelijk. Je zult tussendoor ook je beweging moeten hebben, want non-stop achter je computer zitten is niet bevorderlijk voor lijf en leden. Zeker niet als alle arboregels overboord zijn gegooid als het gaat om thuis werken. Bazen die ja zeggen tegen Het Nieuwe Werken, maar nee doen of nog half doen, zeg maar. Daarom kun je voorlopig technisch tegen een aantal zaken aanlopen. Ik voorzie ook meer werkalcoholisme, met alle gevolgen van dien. Blijf waken voor de privé-werkbalans. Met Het Nieuwe Werken loopt het meer door elkaar.
Niemand verplicht je meer tot een pauze, niemand roept dat het tijd is en niemand stoort je voor een grap. Alleen functioneel contact en efficiëntie. Daar gaan we voor. We werken resultaatgericht en hoe je dit doet is aan jou. Managers die durven los te laten, uit de details weten te blijven en geen controlebehoefte hebben, weten hier professioneel op te sturen (alsof op het werk geen andere zaken dan werk worden ondernomen). Daar kan niemand meer nee tegen zeggen. Toch?
Het Nieuwe Werken geeft aan en vraagt van medewerkers een hoge mate van eigen verantwoordelijkheid, efficiënt werken en vooral functioneel contact. Dat moet je leuk (gaan) vinden en kunnen. Waar Het Nieuwe Werken het walhalla kan zijn voor werknemers (het idee went en de voordelen zijn legio), zie ik ook mensen onwennig, met pijn in hun hart afscheid nemen van hun ‘eigen’ plek. Een plek waar je je tas ’s morgens tegenaan slingert, je computer aanzet en daarna eerst koffie gaat halen. Dat is uiteraard na de rit in de auto, waarin je eindelijk het journaal helemaal hebt kunnen beluisteren en je favoriete hit voorbij hebt horen komen.
Op weg naar het koffiezetapparaat verheug je je op de café à la crème. Daar tref je collega’s met wie je snel een woordje wisselt, een paar zaken regelt, praat over het weekend. En aan wie je je vakantieplannen alvast laat doorschemeren. Je deelt van alles en spendeert misschien meer tijd met je collega’s dan met je eigen partner. Er zijn soms hechtere banden dan met bloedverwanten. Daar tegenover staat dat je ook collega’s tegenkomt die je liever niet was tegengekomen en vaker ziet dan je lief is.
Geen privé-inrichtingen meer met fotolijstjes en snoeppotten, de stapel papieren op het bureau is passé. En wil je in alle rust werken op kantoor, dan boek je een stilteruimte met een bureau van één meter, een computer, één pen en uitzicht op vier muren. Je had net zo goed, en misschien nog beter, thuis kunnen zitten. Wie maakt je wat?
Nanda Hey
Communicatie & trainingsBureau NR. 10 richt zich op persoonlijke, team- en organisatieontwikkeling. www.bureaunummer10.nl
Het Nieuwe Werken. People, profit, planet. We werken vaker thuis, reizen op andere tijden en pluggen in waar we willen. Dat kan thuis, in de kroeg of op kantoor. We werken digitaal en resultaatgericht. Fantastisch. Aantrekkelijk voor alle partijen en voor ons milieu. Wie maakt je wat?
Kantoren bouwen we om met flexplekken en er zijn minder werkplekken nodig dan we werknemers hebben. We hebben minder parkeerruimte of parkeervergunningen nodig. Lagere reiskosten dus, en bestellijsten worden beduidend korter. De bedrijfskantine kan wel sluiten en de schoonmaak is sneller klaar. We houden natuurlijk wel een paar kantoren in het pand, waar sommige medewerkers hun werk wel vanuit kantoor moeten blijven doen.
Door op andere tijden te reizen is er minder verkeer tijdens de spits, en meer verspreid betekent ook kunnen doorrijden. Lijkt mij tijdswinst; geen stilstaande ronkende auto’s. Vraag mij tegelijk af of het daardoor ook veiliger wordt. Dat weet ik niet. Er rijden dan minder auto’s, maar dat doen ze minder stapvoets dan in de file. Komt wel harder aan.
Je auto draait minder kilometers, je fietsbanden slijten niet en je staat minder vaak te wachten op het station. Is er al een speciaal flextarief bedacht voor het openbaar vervoer 2e klas? Kunnen we daar ook al inpluggen en vergadercoupés boeken? Lijkt mij wel handig, dan heb je gelijk een efficiëntieslag te pakken en lopen vergadertijden niet langer uit dan de arriveertijd. Je kunt dit uitbouwen en per agendapunt iemand letterlijk laten instappen en bij de volgende halte moet het afgerond zijn. Sorry, was even een zijpad.
Deze manier van werken is beslist beter voor het milieu en voor de privé-werkbalans. Zeker als je zorgtaken hebt, kan dat heel prettig zijn. En anders werkt het thuis ook lekker door. Is er straks nog wel tijd genoeg voor wat frisse lucht en lummeltijd? Maar ja, lummelen doe je in je eigen tijd, als je die straks nog hebt en kunt nemen.
Als werknemer kun je je tijd zelf indelen, kinderen brengen en halen, zorgen voor een ouder. Je slingert er een was door en ’s avonds of in het weekend pak je die werkuren weer op. Een hond nemen kan nu eindelijk. Je zult tussendoor ook je beweging moeten hebben, want non-stop achter je computer zitten is niet bevorderlijk voor lijf en leden. Zeker niet als alle arboregels overboord zijn gegooid als het gaat om thuis werken. Bazen die ja zeggen tegen Het Nieuwe Werken, maar nee doen of nog half doen, zeg maar. Daarom kun je voorlopig technisch tegen een aantal zaken aanlopen. Ik voorzie ook meer werkalcoholisme, met alle gevolgen van dien. Blijf waken voor de privé-werkbalans. Met Het Nieuwe Werken loopt het meer door elkaar.
Niemand verplicht je meer tot een pauze, niemand roept dat het tijd is en niemand stoort je voor een grap. Alleen functioneel contact en efficiëntie. Daar gaan we voor. We werken resultaatgericht en hoe je dit doet is aan jou. Managers die durven los te laten, uit de details weten te blijven en geen controlebehoefte hebben, weten hier professioneel op te sturen (alsof op het werk geen andere zaken dan werk worden ondernomen). Daar kan niemand meer nee tegen zeggen. Toch?
Het Nieuwe Werken geeft aan en vraagt van medewerkers een hoge mate van eigen verantwoordelijkheid, efficiënt werken en vooral functioneel contact. Dat moet je leuk (gaan) vinden en kunnen. Waar Het Nieuwe Werken het walhalla kan zijn voor werknemers (het idee went en de voordelen zijn legio), zie ik ook mensen onwennig, met pijn in hun hart afscheid nemen van hun ‘eigen’ plek. Een plek waar je je tas
’s morgens tegenaan slingert, je computer aanzet en daarna eerst koffie gaat halen. Dat is uiteraard na de rit in de auto, waarin je eindelijk het journaal helemaal hebt kunnen beluisteren en je favoriete hit voorbij hebt horen komen.
Op weg naar het koffiezetapparaat verheug je je op de café à la crème. Daar tref je collega’s met wie je snel een woordje wisselt, een paar zaken regelt, praat over het weekend. En aan wie je je vakantieplannen alvast laat doorschemeren. Je deelt van alles en spendeert misschien meer tijd met je collega’s dan met je eigen partner. Er zijn soms hechtere banden dan met bloedverwanten. Daar tegenover staat dat je ook collega’s tegenkomt die je liever niet was tegengekomen en vaker ziet dan je lief is.
Geen privé-inrichtingen meer met fotolijstjes en snoeppotten, de stapel papieren op het bureau is passé. En wil je in alle rust werken op kantoor, dan boek je een stilteruimte met een bureau van één meter, een computer, één pen en uitzicht op vier muren. Je had net zo goed, en misschien nog beter, thuis kunnen zitten. Wie maakt je wat?
Nanda Hey
Communicatie & trainingsBureau NR. 10 richt zich op communicatie, persoonlijke, team- en organisatieontwikkeling.
