Column…De combinatie werken en drinken is beter van niet, begrijp ik.
Allerlei vormen van hulpverlening zijn mogelijk. Er zijn zelftests op internet in te vullen. De diagnose heeft u zomaar binnen. Die tests ga ik niet doen. Ik drink vaak, maar niet veel en zo weinig mogelijk op vaste tijdstippen. Gaat de reactie van Pavlov tegen. Aanrader.
Het werkdrinken is een ander verhaal. Werkverslaving. Daar heb ik een handje van. Of zeg maar gerust: een hand. Ik roep al jaren dat ik een positieve werkalcoholist ben. Geef toe, verkleinen staat toch voor ontkenning van het mogelijke probleem. Daarbij komt dat onzinnige zaken, zoals herinrichting, gordijnstoffen, nieuwe jurken en beeldige dingen, mij niet echt bekoren. Nou ja, op zijn tijd heus wel.
Als het maar niet te veel tijd kost. Ik ga niet de hele winkelstraat door als ik in de eerste winkel al kan slagen. Soms loop ik wel vertraagd langs de schappen en kan ik mij verbazen over het aanbod. Een soort hobby. Er zijn bijzondere ingrediënten die het leven veraangenamen, alleen snappen mijn pannen dat thuis nooit. Het werk centraal stellen heeft vervelende consequenties voor iedereen die je dierbaar is, zegt Covey in zijn boek De zeven eigenschappen van effectief leiderschap. Maar voldoe ik wel aan de criteria voor de werkverslaafde? En u?
Een werkverslaafde heeft drie centrale kenmerken:
1. Werkverslaafden besteden veel tijd aan hun werk als zij daartoe de kans krijgen, wat resulteert in belangrijke sociale, ontspannende en familieactiviteiten opgeven.
2. Werkverslaafden denken voortdurend aan hun werk, ook als zij niet aan het werk zijn.
3. Werkverslaafden werken meer dan redelijkerwijs van hen verwacht mag worden.
Een risico is er voor beroepen waarbij iemand veel zelfstandigheid heeft en zijn werk mee naar huis kan nemen. Tja, ik kom flink in de buurt en val onder de risicogroep eenmanszaak. Ook leidinggevenden en carrièremakers ontwikkelen zomaar een werkverslaving. Nog langer en harder werken lijkt de oplossing voor uitdagingen en problemen. Zo kan thuiswerken een verrijking zijn of in dienst staan van de werkverslaving. Dan is er trouwens nog geen man overboord. Als u maar blij bent.
De blije werkverslaafde: niks aan de hand
De gezonde werkverslaafde is de fanatiekeling met enorm veel plezier in zijn werk. Daarover geen zorgen. Wie keihard werkt en resultaat ziet, krijgt een prettig joepiegevoel. Dit werkplezier voorkomt stress. Het gat waarin u soms valt na een periode van hard werken hoort erbij. Weer opladen moet nu eenmaal. Logisch. Na een week (of eerder) bomen zagen is het tijd om de zaag weer te scherpen. Het zaagt daarna weer een stuk beter en sneller. En dat is dus effectiever werken (Covey).
De niet blije werkverslaafde: wel wat aan de hand
Het wordt echt een probleem als je bergen werk verzet, je humor met de noorderzon is vertrokken, je niet meer blij bent en je de worst van een fors salaris of een promotie als motivator kwijt bent. Blijft u hard werken en duurt dit lang genoeg? Dan kunt u kennismaken met een burn-out.
Niet te genezen
De innerlijke gedrevenheid van een werkverslaafde is bijna niet te genezen. Dat is een vieze tegenvaller, of juist goed nieuws. Kijk maar even hoe u ertegen aan wilt kijken. Waar u bij een alcoholverslaving moet stoppen met drinken, kunt u hier niet anders dan matigen en zorgen dat u weer blij wordt. Een mooie klus voor een beetje werkverslaafde. Het project in dit geval bent uzelf.
De bekende Amerikaanse Betty Ford Kliniek voor verslaving is een optie om een pas op de werkplaats te maken. Zoekt u het iets dichter in de buurt, dan begrijpt Bureau NR. 10 waar het om draait. Geen twijfel mogelijk. Ik ben (meestal) een blije werkverslaafde.
Werkgroeten,
Nanda Hey
Communicatie & trainingsBureau NR. 10