Wraak ligt op de loer

Pijn rechtvaardigt voor mensen hun eigen onrechtvaardige of negatieve gedrag. Ze vinden dat zij volledig in hun recht staan als ze zich op het momentum als een draak gedragen. Het gaat feitelijk om goedmakers en pleisters om eigen wonden af te dekken. Gekwetste mensen voelen zich onmachtig, zielig en gesterkt door eigen emoties. Hier komt energie vrij. Wat doe je ermee? Wraak ligt op de loer.

Meeleven

De compassie is meestal ver te zoeken wanneer mensen zichzelf tekortgedaan voelen. Wanneer ze (weer) in staat zijn om van een afstandje de zaak te bekijken, zullen ze andere besluiten nemen. En milder, met meer mededogen, naar de situatie kijken. Het gaat hier wel over mensen die kunnen relativeren én meeleven met een ander.

Groter geheel

Ik vermoed dat er maar een paar mensen op de wereld zijn die dat (bijna) geperfectioneerd kunnen. Eén bijzondere man uit onze geschiedenis is Nelson Mandela. Hij heeft jarenlang gedwongen zijn situatie, gedachten en gevoelens gerelativeerd tot nagenoeg ondenkbare proporties in dienst van het grotere geheel. Zo leren denken, voelen en kunnen reageren kost tijd. Heel veel tijd. En die had hij.

Eigen behoefte voorop

De gestimuleerde zelfredzaamheid, het uitkleden van sociale ondersteuning en het staccato opslurpende schermleven knagen behoorlijk aan de compassie voor onze medemens. Eigen behoeften gaan voorop, zeker als jouw iets pijnigt. Op de werkvloer zijn we als vanouds uitstekend in staat om te wijzen op alles wat niet goed gaat, anders moet, verbetering behoeft. Meestal oude wijn in nieuwe zakken en prima ideeën voor allerlei vormen van groei. Binnen bedrijven moet dat ook, want stilstaan is toch echt achteruitgang.


Wat laat je langs je heen glijden en wat niet? Wanneer raakt het wezenlijke waarden en kun je hier wat positiefs mee? En wanneer niet? Dat is aan jou. Gelukkig.